อยากเป็นเสือ แต่เหยื่อให้เป็นหมา

สวัสดีค่า ได้กลับมาทักทายนักอ่านอีกครั้งแล้ว คิดถึงมาก ๆ ขอบคุณทุกท่านที่กดเข้ามาอ่านกันนะคะ

เรื่องนี้เนเน่ตั้งใจจะให้เป็นเรื่องสั้น ไร้ดราม่า ขายขำกับขายลูกชายหล่อ แฮร่

ขอฝากพี่เสือด้วยนะคะ และพี่ช้างกับน้องสิงห์จะตามมาเร็ว ๆ นี้ค่ะ

กำหนดการขายอีบุ๊กยังบอกไม่ได้ เพราะยังเขียนไม่จบ ทีแรกตั้งใจจะให้จบภายในเดือน พ.ค. แต่มาป่วยเสียก่อน เลยต้องเลื่อนออกไปเล็กน้อย รอเค้าหน่อยนะคะคนดี รับรองว่าหายป่วยแล้วจะรีบปั่นให้ทันขายภายในเดือนหน้าให้ได้เลยค่ะ

ขอบคุณทุกคนที่ติดตามกันมาตลอด และยินดีต้อนรับนักอ่านที่เพิ่งเคยได้รู้จักกัน

ขอให้มีความสุขกับการอ่านนะคะ ^^

“นายไม่เห็นบอกว่ามีท่าเรือ” นันท์นลัทถามคนที่เธอคิดว่าเป็นคนขับเรือด้วยน้ำเสียงเอาเรื่อง

“ก็ผมเห็นคุณดูร้อน ๆ เลยอยากให้ลงน้ำจะได้เย็นชื่นใจ เป็นไง…เย็นดีเนอะ” พยัคฆ์ยิ้มร่า วางกระเป๋าเดินทางใบยักษ์ลงบนพื้นทราย

“คุณเสือน่ะ…ไปแกล้งน้อง” มานะบ่นอย่างอ่อนใจ แต่ก็รู้ว่าไม่มีใครทำอะไรเจ้านายสูงสุดของที่นี่ได้

“คุณเสือ?” นันท์นลัทมองหน้าหล่อ ๆ ที่กระดำกระด่างไปด้วยฝุ่นและเสื้อผ้าเก่าคร่ำคร่าจนน่าเอาไปทำผ้าขี้ริ้วของเขา

ฝากพี่เสือกับน้ำหวานเอาไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ ^^

ป.ล. พระเอกของเรื่องนี้เป็นน้องชายของพี่ช้างในเรื่อง เกิดเป็นช้างแต่คนข้าง ๆ ให้เป็นแมว ซึ่งกำลังลงให้อ่านในธัญวลัยค่ะ